Ανοιχτή επιστολή προς την Ο.Λ.Μ.Ε.
Απεργία στις Πανελλήνιες Εξετάσεις,
του Αναστάσιου Π. Βαφειάδη*
Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Με αφορμή την ανακοίνωση της εισήγησης του Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε. προς τις Γενικές Συνελεύσεις των Ε.Λ.Μ.Ε.,[1] θα ήθελα να σας επισημάνω τα ακόλουθα.
Σε λίγους μήνες συμπληρώνονται δυο χρόνια από την αρχή του τέλους της αθωότητας, την υπογραφή του μνημονίου.[2] Οι αλλεπάλληλες ταπεινώσεις που δέχεται όχι μόνο ο κλάδος των εκπαιδευτικών, αλλά και η πλειονότητα των εργαζόμενων τα δυο αυτά χρόνια, είναι πέρα από κάθε όριο και αρρωστημένη φαντασία.
Η εκτίμηση πλέον πολλών συναδέλφων είναι πως η εφαρμογή τόσο απάνθρωπων μέτρων σε βάρος των απλών πολιτών μπόρεσε να υλοποιηθεί γιατί βασίστηκε σε δυο πυλώνες. Στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε.) και στο συνδικαλισμό. Αφενός, τα Μ.Μ.Ε. (ενίοτε με μικρές βοήθειες από κυβερνητικά στελέχη) με συστηματικό τρόπο απαξίωσαν τους Δημοσίους Υπαλλήλους (Δ.Υ.), προετοιμάζοντας την κοινή γνώμη να δεχτεί ευνοϊκά τα επικείμενα μέτρα (κυρίως) κατά των Δ.Υ. Αφετέρου, οι συνδικαλιστές ουσιαστικά αποτέλεσαν ανάχωμα του ποταμού της οργής των Υπαλλήλων. Είτε με την προκήρυξη 24ωρων απεργιών για παροδική εκτόνωση του θυμού, είτε με πυροσβεστικές παρουσίες στις Υπηρεσίες για να ηρεμήσουν τους εργαζόμενους (για παράδειγμα σε όλους μας ηχούν ακόμα οι ψίθυροι ότι με το νέο μισθολόγιο θα δούμε μια μικρή αύξηση…), η πλειονότητα των συνδικαλιστών βοήθησε συνειδητά ή ασυνείδητα στην πραγματοποίηση των σχεδίων της κυβέρνησης.
Το σύνολο των συναδέλφων έχει πλέον κουραστεί και σιχαθεί τις ακίνδυνες 24ωρες και 48ωρες απεργίες!
Οι εν λόγω απεργίες αποτελούν ντουφεκιές στον αέρα που εκτός της ελεγχόμενης εκτόνωσης των απεργών, τα μόνα αποτελέσματα που αποφέρουν είναι η συνακόλουθη μηνιαία μείωση των αποδοχών τους και η απαξίωση της κινητοποίησης. Για παράδειγμα, όλος ο κλάδος θυμάται με οργή και απογοήτευση την προκήρυξη απεργίας στις 11 Μαΐου του 2011,[3] μια μέρα μετά τη λήξη του σχολικού έτους και μια μέρα πριν τις Πανελλήνιες Εξετάσεις.[4] Είτε απεργούσαμε, είτε όχι, δε θα το καταλάβαινε κανένας.
Το πρόγραμμα δράσης που αναφέρεται στην εισήγηση κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά για άλλη μια φορά προτείνει κλιμάκωση σε λάθος στιγμή. Οι λανθασμένες κορυφώσεις και οι άστοχες απεργίες μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση.
Άλλη μια 48αρη απεργία από τους Καθηγητές τις μέρες που θα συζητείται στη βουλή η νέα δανειακή σύμβαση, δε θα αποτελέσει πλήγμα για την κυβέρνηση.
Κάθε κλάδος πρέπει να πραγματοποιήσει απεργία τις χρονικές στιγμές στις οποίες θα ασκήσει ουσιαστική πίεση. Για τους εκπαιδευτικούς αυτή η στιγμή είναι μια φορά το χρόνο.
Ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που θα υπάρχει το επόμενο διάστημα, η Ο.Λ.Μ.Ε. οφείλει έστω και την ύστατη στιγμή, να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Εκτός από τις αναγκαίες περιοδείες και επιστολές πρέπει να δημιουργήσει απεργιακά ταμεία και να προετοιμάσει όλο τον κλάδο για τη μητέρα των μαχών. Η επιτυχία μιας απεργίας έγκειται στην σωστή και έγκαιρη προετοιμασία της.
Με ευκαιρία λοιπόν της επικείμενης Γενικής Συνέλευσης των Προέδρων των Ε.Λ.Μ.Ε., σας προτείνω όπως περιλάβετε στις προτάσεις σας την κορύφωση των δράσεων με επαναλαμβανόμενες απεργίες τις ημέρες των Πανελληνίων εξετάσεων. Είναι προτιμότερο οι μαθητές μας να χάσουν ένα μήνα, παρά μια ολόκληρη ζωή και μια ολόκληρη χώρα. Αν χαθεί και φέτος η ευκαιρία, σε λίγους μήνες με τη εφαρμογή των επικείμενων μέτρων[5,6] θα είναι πολύ αργά.
Με αφοριστικές ανακοινώσεις, δελτία τύπου και επιλεκτικά ανώδυνες 24ωρες απεργίες, δε θα «πέσει η Βαστίλη».
* Ο Αναστάσιος Βαφειάδης είναι καθηγητής στο ΓΕ.Λ. Καμπάνη Κιλκίς και Δρ. Χημείας.
Αναφορές
4.
Υπεύθυνος blog: Πολυχρονιάδης Γιώργος
