- ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
- ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟ» ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
- ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ
ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ
ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ
ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
Ζωγραφάκη Ελένης και Κοτσιφάκη Θέμη
Με τη δημοσιοποίηση του σχεδίου Π.Δ. για την αξιολόγηση που έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση ακόμα και ο πιο δύσπιστος συνάδελφος μπορεί να συνειδητοποιήσει πλέον το μέγεθος του κινδύνου για το επίπεδο της διαβίωσής μας, για την επαγγελματική μας υπόσταση και αξιοπρέπεια και για την ποιότητα της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Στο σχέδιο αυτό, που αποτελεί μνημείο αυταρχικής αντίληψης και αντιπαιδαγωγικής νοοτροπίας, προβάλλεται προσχηματικά η ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης των προβλημάτων της εκπαίδευσης και βελτίωσης του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Δύσκολα κρύβονται όμως οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, να επιβληθεί ο πιο αυστηρός έλεγχος και η απόλυτη πειθάρχηση των εκπαιδευτικών στις αντιλαϊκές επιλογές της εξουσίας.
Για να κατανοήσει κανείς σε όλη τους την έκταση τις πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης με το συγκεκριμένο σχέδιο Π.Δ., πρέπει να συνεξετάσει το σύνολο των σχετικών ρυθμίσεων και ιδίως:
Ø το Ν. 4024/2011, που εξαρτά το μισθό και την υπηρεσιακή εξέλιξη των εκπαιδευτικών από τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους (οι εκπαιδευτικοί που χαρακτηρίζονται ελλιπείς χάνουν το δικαίωμα προαγωγής για δύο χρόνια),
Ø το άρ. 95 του Ν. 3528/2007, σύμφωνα με το οποίο «… υπάλληλος ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό παραπέμπεται (…) υποχρεωτικώς προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο […] μπορεί να τον απολύσει ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό».
Ισχυρίζονται, λοιπόν, οι συντάκτες του Π.Δ. ότι στοχεύουν στην αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα, εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να εφαρμόσουν μέχρι κεραίας την καταστροφική, αντιλαϊκή πολιτική της τρόικας και των μνημονίων, που έχει καταστήσει προβληματική ακόμη και την υποτυπώδη λειτουργία της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, την ίδια στιγμή που επικαλούνται την ανάγκη να βελτιωθεί το εκπαιδευτικό έργο, η πολιτική τους οδηγεί σε ένα σχολείο απογυμνωμένο από βασικές δομές και εκπαιδευτικές υπηρεσίες, με χιλιάδες κενά εκπαιδευτικού προσωπικού, ακόμα και τώρα, στο μέσο της σχολικής χρονιάς, και με παιδιά που υποσιτίζονται και συχνά στερούνται την πιο στοιχειώδη φροντίδα.